Levensmoe

Levensmoe zijn, daar word je alles behalve blij van?

Er zijn meer mensen levensmoe dan je zo zou denken.

Ik ben het ook zelf vaak geweest, voordat ik christen was.

Verschillende keren heb ik er een eind aan willen maken, een paar keer heb ik het ook geprobeerd…

Nu ben ik God dankbaar dat dat niet is gelukt!

En denk maar niet : dat zal mij niet gebeuren! Het kan werkelijk iedereen overkomen.
Zelfs toen ik al christen was, heb ik nog wel eens gedachten van: van mij hoeft het leven niet meer.
Dat kwam dan omdat het verleden niet weg gaat, en dat is iets waar je alleen maar samen met God uit kunt komen.

Maar dat dat kan, dat is een absoluut feit! Daar kan ik van getuigen!

Er kan zomaar wat in je ogenschijnlijk stabiele leven veranderen.
Iets waar je al je hoop op had of hebt gevestigd zou zomaar ineens weg kunnen vallen…

En aan de buitenkant zie je het niet, meestal niet tenminste. Maar soms ook druipt de ellende van iemands gezicht af!

Vroeger zag ik dat niet, maar door mijn eigen ervaringen herken ik het nu helaas regelmatig.

Maar mensen kunnen ook met maskers op lopen. Ik deed dat ook vroeger.
Ik zal even wat gevoelens van vroeger proberen te uiten…

Met wie kan ik er over praten?? Met wie durf ik er over praten.. Wie zal mij begrijpen? Wie zal ik binnen laten in mijn diepste gevoelens, in mijn diepste pijn? In mijn allerdiepste geheimen… Wie zou er met mij mee kunnen voelen, met mij mee kunnen begrijpen wat ik zelf eigenlijk niet eens helemaal goed begrijp? Wie zou mijn hopeloosheid kunnen begrijpen? Wie kan mijn gebroken hart weer heel maken… En de harten en de levens van diegenen troosten en helen van hen die ik heb beschadigd… Wie zal hun stille tranen zien? Alle nachten dat ik hartverscheurend lig te huilen, wie zal mijn huilen verstaan?

Hoe zou ik het verleden kunnen veranderen. Hoe zal ik ooit weer verder kunnen leven?? Dat kan dus niet!!!

Dat waren zo ongeveer mijn eigen gevoelens, voordat ik besloot dat de wereld beter af zou zijn zonder mij.

Ziende blind en horende doof. Want raad van mensen kon ik niet meer horen, laat staan van God…
En mijn ogen waren blind, door verdriet, bitterheid, verleden, pijn, en mateloos veel tranen.

Ik kan dus goed begrijpen als mensen er een eind aan willen maken.

Maar het is echt niet de juiste oplossing!! Er is hoop voor iedereen!! Jezus heeft aan het kruis alle redenen om zelfmoord willen plegen op zich genomen. God zelf zal de zelfmoordenaar ook begrijpen, want Hij kent als geen ander het mensenhart.

Maar Zijn hart zal huilen als iemand het doet! Want Hij heeft toch Zijn Zoon al gegeven?!!

Ben je levensmoe? Vraag dan simpelweg aan God of Hij je weer nieuw leven wil geven.

Hij zal dat zeker doen ! Bij mij heeft Hij dat ook gedaan! Stel je vertrouwen op Hem die al voor jou geleden heeft…

Delen